Iemand stelt lichamelijk letsel te hebben opgelopen bij een verkeersongeval. Het gaat om een snorfietser die is aangereden door een personenauto. De snorfietser stelt daardoor letsel te hebben omdat zijn been zou zijn gekneusd en omdat hij een blauwe plek zou hebben.

Het probleem is dat de verzekeraar van de personenauto betwist dat er sprake was van letsel en dat de bestuurder van de personenauto aansprakelijk is.

Letsel vereist voor een deelgeschilprocedure

De snorfietser begint een deelgeschilprocedure om de rechter te vragen te beslissen dat de bestuurder van de personenauto aansprakelijk is.

Een deelgeschilprocedure is een speciale verkorte procedure voor letselschadezaken. Een voorwaarde voor het kunnen voeren van een deelgeschilprocedure, is dat er sprake is van letsel.

Omdat het bestaan van het letsel in geschil is, moet de rechter zich daar eerst over buigen. Immers, als dat niet komt vast te staan, dan kan er ook geen deelgeschilprocedure worden gevoerd. De snorfietser is dan niet-ontvankelijk.

Blauw oog-arrest?

De snorfietser verwijst naar een uitspraak van de Hoge Raad  genaamd het Blauw oog-arrest. In die uitspraak oordeelde de Hoge Raad dat er ook recht bestaat op schadevergoeding (in de vorm van smartengeld) als er alleen maar sprake is van licht letsel, zoals in die zaak een blauw oog. Er is geen ondergrens qua ernst van het letsel om voor vergoeding in aanmerking te komen.

De rechter wijst er echter op dat het in deze zaak gaat om de vraag óf er überhaupt sprake is van letsel.  Pas als er sprake is van letsel, ook al is dat gelet op het Blauw oog-arrest ‘slechts’ een blauwe plek, komt recht op vergoeding van schade in beeld. Ook komt pas dan de mogelijkheid in beeld om een deelgeschilprocedure te voeren.

Geen bewijs van letsel

De rechter oordeelt dat de snorfietser niets aan bewijs heeft van het gestelde letsel. Geen foto’s, geen getuigenverklaringen en ook geen medische gegevens.

Er is alleen de eigen verklaring van de snorfietser maar dat vindt de rechter niet genoeg. De verzekeraar van de personenauto heeft immers gewezen op de verklaring van de bestuurder van die personenauto, die geen letsel heeft gezien en op het politierapport waarin geen melding wordt gemaakt van letsel.

De conclusie van de rechter is dat de snorfietser geen bewijs heeft geleverd van het letsel en dat de snorfietser daarom niet-ontvankelijk is in de deelgeschilprocedure.

Klik hier voor de volledige uitspraak van de rechtbank Gelderland van 27 oktober 2020, ECLI:NL:RBGEL:2020:5854.

Vragen?

Heeft u vragen of zoekt u een advocaat die is gespecialiseerd in letselschade? Neem vrijblijvend contact op.

Salva Schaderecht is een advocatenkantoor  gespecialiseerd in aansprakelijkheid, letselschade en verzekeringsrecht.

Salva Schaderecht | info@salvaschaderecht.nl | 085 800 8080 | Jansbuitensingel 7, 6811 AA Arnhem