De advocaat-generaal (A-G) heeft op 7 februari 2025 zijn conclusie uitgebracht in de zaak tussen een voormalige werkneemster en haar werkgever, Samsung Electronics Air Conditioner Europe B.V. De werkneemster stelde dat zij een burn-out en depressie heeft opgelopen door de werkomstandigheden bij Samsung en vorderde schadevergoeding wegens werkgeversaansprakelijkheid. Zij stelde dat zij werd gepest, vernederd en geïntimideerd door haar leidinggevende. Samsung betwiste dit. Volgens Samsung was er sprake van hele gangbare zakelijke beslissingen die niet als zodanig konden worden aangemerkt.

Zowel de rechtbank als het hof wezen haar vorderingen af. In cassatie voerde de werkneemster aan dat het hof het beoordelingskader van artikel 7:658 BW onjuist heeft toegepast, met name met betrekking tot de verdeling van de bewijslast en de toepassing van de arbeidsrechtelijke omkeringsregel.

Feiten en achtergrond

De werkneemster was sinds 2017 werkzaam bij Samsung als Head of Product Management. In 2018 en 2019 ontstonden conflicten met haar leidinggevenden, waarbij zij zich geïntimideerd en gepest voelde. Volgens Samsung voelde de werkneemster zich gepasseerd toen zij door het vertrek van haar leidinggevende aan een ander moest rapporteren. Vervolgens is het geëscaleerd. De werkneemster diende een klacht in bij de HR-afdeling van Samsung, maar vond dat deze onzorgvuldig werd behandeld. Kort daarna meldde zij zich ziek met burn-outklachten en werd zij langdurig arbeidsongeschikt.

Beslissingen van rechtbank en hof

De rechtbank en het hof oordeelden dat niet was komen vast te staan dat de werkneemster werkzaamheden had moeten verrichten onder omstandigheden die schadelijk waren voor haar gezondheid. Zij had überhaupt niet kunnen aantonen dat er sprake was van pestgedrag, vernedering en intimidatie. Daarom was er geen sprake van een schending van de zorgplicht door Samsung. Bovendien werd geoordeeld dat de door de werkneemster gestelde werkomstandigheden geen pesterijen of vernederingen in objectieve zin inhielden.

Cassatieklachten

In cassatie voerde de werkneemster aan dat het hof:

• Het beoordelingskader van artikel 7:658 BW verkeerd had toegepast, door haar ten onrechte de bewijslast op te leggen voor het aantonen van schadelijke werkomstandigheden.
• De arbeidsrechtelijke omkeringsregel verkeerd had geïnterpreteerd, doordat het hof niet aannam dat er een vermoeden van causaal verband was tussen haar gezondheidsklachten en de werkomstandigheden.
• Onvoldoende had gemotiveerd waarom de door haar overgelegde medische verklaringen niet als bewijs van causaal verband konden dienen.

Arbeidsrechtelijke omkeringsregel

De werkneemster deed in deze zaak dus een beroep op de zogenoemde ‘arbeidsrechtelijke omkeringsregel‘ en zij klaagt bij de Hoge Raad dat het gerechtshof die regel niet juist zou hebben toegepast.

De arbeidsrechtelijke omkeringsregel luidt als volgt:

“Het door de werknemer te bewijzen oorzakelijk verband tussen de werkzaamheden en die schade moet in beginsel worden aangenomen indien de werkgever heeft nagelaten de maatregelen te treffen die redelijkerwijs nodig zijn om te voorkomen dat de werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden dergelijke schade lijdt. Voor de toepassing van deze regel is nodig dat de werknemer niet alleen stelt, en zo nodig bewijst, dat hij zijn werkzaamheden heeft moeten verrichten onder omstandigheden die schadelijk kunnen zijn voor zijn gezondheid, maar ook dat hij stelt en zo nodig aannemelijk maakt dat hij lijdt aan gezondheidsklachten die daardoor kunnen zijn veroorzaakt.

De hier bedoelde regel drukt het vermoeden uit dat, indien de zojuist genoemde feiten komen vast te staan, de gezondheidsschade van de werknemer is veroorzaakt door de omstandigheden waarin deze zijn werkzaamheden heeft verricht. Dat vermoeden wordt gerechtvaardigd door hetgeen in het algemeen bekend is omtrent de ziekte en haar oorzaken, alsook door de schending door de werkgever van de veiligheidsnorm die beoogt een en ander te voorkomen. Gelet daarop is voor dit vermoeden geen plaats in het geval het verband tussen de gezondheidsschade en de arbeidsomstandigheden te onzeker of te onbepaald is.” (zie bijvoorbeeld HR 6 april 2018, ECLI:NL:HR:2018:536)

Het gerechtshof oordeelde dat de werkneemster niet had voldaan aan de vereisten om deze arbeidsrechtelijke omkeringsregel toe te passen, omdat zij niet had aangetoond dat zij werkzaamheden heeft moeten verrichten die onder omstandigheden schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid. Het is nu aan de Hoge Raad om te oordelen of het gerechtshof dat juist heeft beoordeeld.

Voordat de Hoge Raad zich hierover uitlaat, is het aan de advocaat-generaal bij de Hoge Raad om hierover te concluderen. Die conclusie van de advocaat-generaal dient dan als een advies aan de Hoge Raad.

Conclusie van de advocaat-generaal

De A-G concludeert dat de klacht van de werkneemster niet slaagt. Volgens de A-G heeft het hof op juiste wijze getoetst of er sprake was van schadelijke werkomstandigheden en of Samsung zijn zorgplicht had geschonden. Omdat de werkneemster onvoldoende had aangetoond dat haar werkomstandigheden objectief gezien schadelijk waren, kon de omkeringsregel niet worden toegepast. Daarnaast heeft het hof voldoende gemotiveerd waarom de medische verklaringen niet als doorslaggevend bewijs konden dienen, aangezien deze grotendeels waren gebaseerd op verklaringen van de werkneemster zelf zonder nader objectief onderzoek.

De Hoge Raad zal naar verwachting binnenkort uitspraak doen in deze zaak. Wellicht geeft de Hoge Raad dan een nadere invulling van de arbeidsrechtelijke omkeringsregel.

Klik hier voor de volledige conclusie van de advocaat-generaal van 7 februari 2024 (ECLI:NL:PHR:2025:169).

Vragen?

Heeft u vragen of zoekt u een advocaat die is gespecialiseerd in  aansprakelijkheidsrecht, letselschade en verzekeringsrecht? Neem vrijblijvend contact op. Salva Schaderecht is een advocatenkantoor gespecialiseerd in aansprakelijkheid, letselschade en verzekeringsrecht.

Salva Schaderecht | info@salvaschaderecht.nl | 085 800 8080 | Jansbuitensingel 7, 6811 AA Arnhem